Elke ploeg rondt het seizoen af op zijn of haar manier. Volgende feestjes kwamen ons ter ore …
a. Heren 4. Zij wonnen hun laatste match (tegen Ostan), op zondag 3 april, met zomaar eventjes vijf ‘Bruininkxen’ op het veld (Koen, Tom, Dennis, Kevin & Tino) – Ik Dien, een ware familieclub ...
*En dan waren er de gebroeders ‘Wildiers’ die bij een of andere wedstrijd een foodtruck hadden gewonnen, en die genereus deelden met spelers & supporters: gratis 75 porties vegetarische burgers & nuggets, op de parking van Ik Dien. Heerlijke burgers overigens, en ik kan het weten want ik wàs er! Eeuwige dank, ‘Sterke 4’.
Met een diepe buiging voor Tino & Tom die hun laatste match voor de ploeg hebben gespeeld.
b. Dames. Een week later had ik het genoegen de dames aan het werk te zien - een bijzonder knappe match: secure passing, snelheid, creativiteit. En ik denk ‘gewonnen’ …
*Ook hier een ontroerend uitwuifmoment – speelsters en supporters vormden een erehaag voor Joyce die haar ‘laatste match’ had gekeept , er is daar ergens een baby’tje op komst. Proficiat en alle goeds gewenst.
c. Veteranen. Ondertussen sloten de veteranen op het veld ernaast hun seizoen af – met een schitterende dieptepas van (denk ik) dhr. Beaujean en een wereldsafe (incl. beenveeg) van dhr. Bob.
*Zij vierden nadien met hamburgers, mexicanos & worsten dat ene (1!) punt dat ze dit seizoen hebben behaald (wel 1 keer onverdiend verloren). Maar ‘ze zfeer zad goed’ – en dat het toffe jongens zijn.
d. Eerste & tweede ploeg. Naar goede (aloude) gewoonte maakten zij er een stevige Ik Dien avond (en nacht) van – op vrijdag 22 april. Sportieve hoogtepunt was hier de uitreiking van de gouden schoen aan kapitein Karel Frans, zoon van onze voorzitter en ex-gouden schoen Ludo Frans.
Sommige families hebben het echt in de genen (ik kan er van meespreken …). Ik Dien Familieclub.