"Van 13 tot 21 oktober heb ik deelgenomen aan TZT Merzouga.

Een trail van 200 km lopen of wandelen op 5 dagen in de woestijn van Marokko.

De regio van Merzouga is gekend om zijn imposante hoge zandduinen. Een ideale ondergrond voor lopers die houden van het extreme.

Vrijdagnacht zijn we toegekomen in het tentenkamp. Zaterdag was er een briefing en kon je alles voorbereiden voor de start van de race.

Zondag was er race 1: Big Dune stage, 34 km waarvan de laatste 5 km door de duinen.

Maandag race 2: Merzouga Desert 44 km

Dinsdag race 3: Bega stage 27 km

Woensdag race 4: Long stage 49 km

Donderdag race 5: Paris-Dakar stage 46 km

Met aankomst in het Chergui hotel waar dan 's avonds de Award ceremony plaats vond en je de dag erna kon uitrusten aan het zwembad.

TZT Merzouga is tot stand gekomen door 4 mannen die samen de marathon des sables gelopen hebben. Zo ontstond het idee om zelf ook een trail te organiseren gekoppeld aan een goed doel. Ze steunen er een schooltje mee in Zagora waar kinderen verblijven met het syndroom van down en andere fysieke beperkingen.

Het transport was één van de problemen van de school en daar helpt TZT nu in mee om dat samen op te lossen.

Er komt heel wat bij kijken om zo’n race voor te bereiden. Het markeren van de routes gebeurde door stenen recht op te zetten en ze te voorzien met een spuitbus van een rode bol. In de zandduinen gebruikte men stokjes met een rood vlagje aan. Doordat er veel jeep races plaats vinden in de woestijn moest er de avond ervoor steeds een controle gedaan worden met de quad.

Om de 10 km werd er een bevoorradingspost opgezet met jeeps die geladen waren met tentjes, tafels, stoeltjes, water, dadels, banaan, mandarijn, pers en 2 vrijwilligers. Het was belangrijk om ORS of een andere hydrotablet toe te voegen aan je water om je zoutgehalte op peil te houden.

De afwisselende ondergrond, zand/stenen, het klimmen/dalen en daar de warmte bij waren energieslopend. Zo’n tentje zien staan in de verte gaf je dan een boost.

De eerste dag startte iedereen samen, de volgende etappes vertrokken de wandelaars en rustige lopers een uur vroeger om 7u. De rest startte om 8u.

Je verblijft in een gezellig tentenkamp waar de meeste tenten voorzien zijn voor 2 personen met bedden, toilet, douche, lavabo en oplaad gelegenheid. Daar buiten is er voldoende ruimte om uit te rusten in de schaduw. Ik heb ook 2 nachten buiten geslapen, zo heb ik de prachtige sterrenhemel kunnen bewonderen.

Na de etappes was er een dokteres en voetverzorgster actief die alle opgelopen blessures en blaren verzorgden.

Het eten bestond uit plaatselijk gemaakte buffetten, veel warme & koude groenten, pasta, vlees, brood, aardappelen en noten. Voldoende keuze om je als sporter opnieuw op te laden.

Het was een zware uitdaging. Vooral de laatste 2 lange etappes, als het energiepeil al wat aan het afzwakken was, waren heel pittig!

Dan vervalt het lopen al eens in wandelen.

Wat blijft me bij ?

- De indrukken van de oppervlaktes waar je loopt en er voor, achter, links en rechts van jou geen leven of gebouw te bespeuren is. Even het gevoel van heel alleen op de wereld te zijn, heerlijk !

- De groepssfeer die gecreëerd wordt als je mensen met dezelfde passie samen brengt.

- De nomadenfamilie die ik al lopend passeerde met als bezittingen een tentje, matje en bankje, de kinderen die stukjes meeliepen met ons op slippers en zelfs blote voetjes. Dat brengt een mens terug met de voeten op de grond.

Wat heb ik geleerd?

- Dat een sappige dadel een ideale en gezonde vervanging van een gelletje kan zijn. Er zit alles in wat je nodig hebt en het smelt weg in de mond.

Het was een uitdagend avontuur waar ik van genoten heb!

Anne De Cleene"