Op een moment dat de ontgoocheling over de uitslag van de laatste wedstrijd groot is, moet je toch terugkijken naar het parcours dat onze Dames 1 dit seizoen hebben afgelegd. En dan ruimt ontgoocheling plaats voor een ander gevoelen: wow!
Even terug met de teletijdmachine naar de zomer van verleden jaar. Dames 1 stond voor een grote hertekening. Met Martin van de Rakt, Lex Haring en Charlotte De Vos trad een nieuwe coachploeg aan die het soort hockey wilde introduceren dat Nederland al jaren ongenaakbaar en eenzaam aan de wereldtop laat staan. Ook de ploeg onderging een grote aanpassing. Het vertrek van de Canadezen werd opgevangen met enkele kanonnen met grote toegevoegde waarde voor onze eigen dames en vooral eigen jeugd die kansen kreeg van Martin en co en al hoe sterker in de ploeg werd geïntegreerd.
Deze twee factoren zorgden ervoor dat het aanvankelijk zoeken was naar stabiliteit en automatismes. Maar eens onze Dames 1 gerodeerd geraakte, begon de klim naar de hoofddoelstelling voor het seizoen: top 8. Dat dit doel behaald werd, ondanks de grote aanpassingen in ploegsamenstelling en speelstijl, was al een knappe prestatie.
Maar het beste moest dan nog komen. Dat Gantoise in onze poule van de top-8 buiten categorie meespeelde, was duidelijk. Dat betekende dat Victory als laagst geplaatste ploeg in de poule tegen Brax en Antwerp streed om die ene nog beschikbare plaats in de halve finales. Tegen Brax lieten onze toppers zien waartoe ze in staat zijn: twee klinkende overwinningen tegen een ploeg die nochtans heel wat meer internationals telt. Deze overwinningen lieten Victory toe om tot het bittere einde mee te strijden om de knikkers. De laatste wedstrijd tegen Antwerp was hard tegen onzacht en kende jammer genoeg niet het verhoopte resultaat. Maar wat onze dames vooral in het laatste kwart op de mat zetten, geeft meer dan hoop voor volgend seizoen. Een ingeoefende ploeg als Antwerp onder zo'n zware druk zetten om uiteindelijk zo dicht bij de aansluitingstreffer te komen, is niet iedereen gegeven.
Daarom, Dames 1, proficiat en bedankt voor een topseizoen, waarin jullie ondanks de vele aanpassingen toch weer bewezen hebben dat Victory een ploeg is waarmee rekening gehouden moet worden in de Eredivisie. Het was dankzij dat ellendige virus geen normaal seizoen, maar jullie hebben toch elke keer weer met volle motivatie en inzet alles gegeven. Deze net-niet ervaring is een belangrijke stap om in de toekomst nog een stapje hoger te gaan.
Naar volgend seizoen toe zullen er wellicht enkele schommelingen zijn - als Covid het toelaat, vertrekken Ali en Lorane naar de VS voor hun studies. De sportieve staff is volop bezig om onze huidige kern zo goed mogelijk bijeen te houden en kijkt volop naar versterkingen waar die waarde kunnen toevoegen.
