20/04/2021 - Het is soms een beetje zoeken voor jongeren welke sport ze het liefste doen en wat hen het beste ligt. Uitproberen en soms op je bek gaan om nadien sterker en met veel voldoening je voluit kunnen geven voor je passie. Dat overkwam Yanouck Broeckx enkele jaren geleden.


Hoe ben je op Victory terechtgekomen, want je woont in Turnhout? Niet direct bij de deur.

Ik ben beginnen hockeyen bij hockeyclub Taxandria. Na 3 jaar daar gespeeld te hebben, heb ik de overstap naar Victory gemaakt en sindsdien speel ik bij Victory.

3 jaar, je bent dus eerder een laatbloeier dan?

Voordat ik ben beginnen hockeyen heb ik 4 jaar aan kunstschaatsen gedaan, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik dat niet meer leuk vond. Ik wilde nog wel graag een hobby blijven uitoefenen maar ik wist op dat moment helemaal niet wat precies. Ik heb toen verschillende sporten geprobeerd zoals tennis en muurklimmen. Maar dat begon me na een tijdje ook te vervelen. Later kwam hockey op mijn pad. Er is geen specifieke reden waarom ik ben begonnen met hockeyen, er was gewoon een moment waarop ik dacht: “Wow, dat lijkt me ook wel leuk”. Ik heb toen deelgenomen aan een stage op Taxandria en sindsdien ben ik helemaal verliefd op de sport.

Je volgde ook een bijzonder parcours op Taxandria

Ik heb bij mijn vorige club altijd een jaartje hoger gespeeld dan mijn lijftijd. Bij de U12, U14 en U16. Ik was dus eigenlijk altijd een jaar te jong om in die ploegen te spelen. Maar dat gebeurde wel vaker daar. Toen ik naar Victory kwam ben ik begonnen als eerste jaar U16. Het jaar daarop verdedigde ik het doel van de U19 (opnieuw een jaar te vroeg dus). Van dan af train ik ook mee met dames 1. Nu ben ik tweede keeper van dames 1 en speel ik in de U19.

Van welk coach heb je het meest geleerd en waarom?  

Dat is ongetwijfeld Kai Zaoui. Hij geeft mij al training sinds het eerste jaar dat ik in BeGold District speelde. Dat was in 2016 en pas het tweede jaar dat ik hockey speelde. Ook de periode dat ik bij BeGold U15 speelde kreeg ik van Kai training en het jaar daarna kwam hij als keeperstrainer ook op Victory. Zo kom ik dus aan de optelsom van 5 jaar begeleiding van Kai. Doordat hij mij al zo lang kent, weet hij op welke manier ik speel en kan hij zijn oefeningen daaraan aanpassen.

Wil je keeper blijven, of kriebelt het soms om als veldspeler mee te hockeyen?

De eerste jaren dat ik hockey speelde, heb ik vaak getwijfeld om toch veldspeler te worden. Niet omdat ik keepen niet leuk vond, want ik vond keepen echt wel leuk, maar meer omdat ik nieuwsgierig was of ik me als veldspeler ook zo zou amuseren. Ik heb namelijk nooit een wedstrijd als veldspeler gespeeld, dus ik heb echt geen idee hoe het aanvoelt om niet als keeper op het veld te staan. Na een tijdje vervaagde dat gevoel echter helemaal. Ik kreeg veel kansen om als keeper te groeien waardoor het nog leuker werd om keeper te zijn. 

Geef je ook keeperstraining aan de jeugd?

Jazeker, ik geef sinds het seizoen van 2019-2020 ook keeperstraining. Dit jaar is dus mijn tweede jaar. Ik vind dit super leuk om te doen, omdat ik dan mijn enthousiasme over keepen kan delen met andere mensen. Ik wil graag een goede leerschool zijn voor de jongeren aan wie ik training geef. Ik leer zelf ook heel veel uit de trainingen die ik geef, want dan ben ik veel bewuster met de acties bezig dan wanneer ik ze zelf uitvoer. Het team van trainers dat keeperstraining geeft is ook heel tof, er is ook altijd een leuke sfeer.

Wat doe je nog buiten hockey?

Ik heb geen andere hobby’s naast hockeyen. Ik denk ook niet dat ik dat zou kunnen combineren. Ik wil mijn focus volledig op hockey houden, en daar moeten dan geen dingen tussenkomen die dat kunnen verstoren. Er kruipt ook wat tijd in mijn studies en het pendelen tussen Turnhout en Edegem. Ik ga naar school in Sint-Victor in Turnhout waar ik de richting wetenschappen wiskunde 8 uur volg. Ik denk eraan om later bioloog of sportarts te worden. 

Ik wil nog graag zeggen dat ik mijn ouders heel dankbaar ben dat ze mij zo hard steunen in wat ik doe i.v.m. de hockey. Ze brengen mij elke week naar de trainingen en zijn mijn trouwste supporters op de matchen die ik speel. Zonder hen zou ik nooit kunnen waarmaken wat ik nu al bereikt heb.